Пишува: Џелал Незири
Христијан Мицковски е 13-ти премиер на 20-та Влада на државата. Прв беше Никола Кљусев, а потоа Бранко Црвенковски со два мандата и Лубчо Георгиевски со еден мандат. По него, во 2002 година, Црвенковски повторно се враќа на власт, започнувајќи го третиот мандат, за да му отстапи место на Хари Косотви во средината, па следува Радмила Шекеринска за на крајот мандатот да заврши со Владо Бучковски. Во 2006 година на власт дојде ВМРО-ДПМНЕ со Никола Груевски на чело, кој ја водеше владата во три мандати. Во 2014 година технички премиер е Емил Димитриев, а потоа кормилото го презема Зоран Заев. Пред парламентарните избори во 2020 година, како технички премиер доаѓа Оливер Спасовски, па по него на чело на Владата да дојде Димитар Ковачевски. Технички премиер во минатата влада беше Талат Џафери.
Бројот 13 е познат како несреќен. Суеверија распространети низ светот ги натера луѓето да се плашат од оваа бројка. Особено ако се падне во петок.
Некои хотели немаат соба со број 13, додека многу облакодери немаат означен 13-ти кат, скокајќи директно од 12 на 14.
Некои авиокомпании исто така одбиваат да имаат 13-ти ред во нивните авиони.
Ќе има ли среќа Мицкоски? Со оглед на резултатите на неговите 12 претходници, се чини дека да. Тие, кој помалку, а кој повеќе, ја убиваа она што го одржува секој човек жив и активен во својата татковина: НАДЕЖТА. Со партизацијата на институциите, верските заедници, полицијата, обвинителството, судовите, бизнис секторот, универзитетите…овие партии инсталираа хибриден систем, каде строгата контрола од една партија беше заменета со контрола од две-три владејачки партии. Се инсталира еден вид демократски комунизам, каде партискиот човек беше помоќен од законот, а законот важеше само за обичниот граѓанин.
Мицкоски има слободен простор да направи радикални промени: има две третини во Собранието, има претседател на држава, ги има општините, има европска и американска поддршка. Никој не може да го уцени зошто ги има бројките.
Поради оваа причина, Мицкоски не може да биде „побаксуз“ од претходните премиери. Напротив, бројот 13 може да му донесе среќа доколку навистина сака позитивни промени, кои значат европеизација на државата и општеството.
Ќе има среќа ако се обиде да биде премиер на сите граѓани, без разлика на нивниот етнички, политички или географски идентитет. Тој добро ги познава Албанците, со нив долго време работеше во изградба на мали хидроцентрали. Што се однесува до основната комуникација, тој зборува и албански. Мицкоски има шанса да стане чувар на правата на немнозинските народи, за разлика од челниците на ВМРО-ДПМНЕ пред него. Во секоја здрава демократија, мнозинството ја игра улогата на гарант и промотор на правата на немнозинството. За разлика од Груевски, Мицкоски не треба да ги искористува слабостите на албанските партии, во власта и во опозиција, за да им го отежне животот на албанските граѓани во РСМ.
Се ќе зависи од него. Самиот Мицкоски ќе ја одреди неговата судбина. Опозицијата ќе биде во долг сон неколку години. Неговото мнозинство не зависи од други партии за да биде уценет или притиснат. Дали бројот 13 ќе му донесе лоша или добра среќа, ќе зависи од самиот Мицкоски. Оправдувања нема да може да има. А и суеверијата немат никаква улога во политиката.