Вториот состанок во петокот меѓу Белата куќа и републиканските конгресни преговарачи за зголемување на границата на долгот на федералната влада од 31,4 трилиони долари пропадна без никаков напредок наведен од ниту една страна и без договорен дополнителен состанок, јави Ројтерс.
Тоа дојде на крајот од денот на жестоки разговори кои беа прекинати неколку часа, на помалку од две недели до 1 јуни, кога Министерството за финансии предупреди дека федералната влада би можела да не може да ги плати сите свои долгови. Тоа би предизвикало катастрофален исход.
Додека Белата куќа призна дека остануваат „сериозните разлики“ со републиканците, кои го контролираат Претставничкиот дом, претседателот Џо Бајден рече дека сè уште верува дека може да се избегне неисполнување на обврските.
„Сè уште верувам дека ќе можеме да избегнеме неплаќање и ќе постигнеме нешто пристојно“, им рече Бајден на новинарите во Хирошима, Јапонија, каде што присуствува на состанокот на лидерите на Групата седум богати нации.
Републиканците рекоа дека нема да одобрат зголемување на лимитот за задолжување на федералната влада без договор за нагло намалување на трошоците.
Водечкиот републиканец во разговорите рече дека во петокот не е постигнат напредок.
„Имавме многу, многу искрена дискусија зборувајќи за тоа каде сме, зборувајќи за тоа каде треба да бидат работите“, им рече на новинарите републиканскиот претставник Гарет Грејвс по вториот краток состанок во Капитол со претставници на Белата куќа. „Ова не беа преговори вечерва“, рече Грејвс, додавајќи дека времето на следниот состанок не е одредено.
Тој ги повтори забелешките на претседателот на Претставничкиот дом Кевин Мекарти дека треба да се постигне напредок во промената на „траекторијата“ на трошењето на државниот дефицит на САД и брзо растечкиот долг. „Мораме да трошиме помалку од претходната година“, рече Мекарти.
Плафонот на долгот е ограничување на износот на пари што американската влада може да ги позајми за да плати за услуги, како што се социјалното осигурување, здравствено осигурување и војската. Секоја година, владата зема приходи од даноци и други текови, како што се царините, но на крајот троши повеќе отколку што зема. Дефицитот оставен на крајот на годината се приклучува на вкупниот долг на земјата. За да позајми пари, американското Министерство за финансии издава хартии од вредност, како американски државни обврзници, кои на крајот ќе ги врати со камата. Штом американската влада ќе ја достигне границата на долгот, трезорот не може да издаде повеќе хартии од вредност, што во суштина го запира клучниот прилив на пари во федералната влада. Конгресот е задолжен за поставување на лимитот на долгот, кој моментално изнесува 31,4 трилиони долари. Плафонот на долгот е зголемен 78 пати од 1960 година, и во време на демократските и републиканските претседатели. На моменти, плафонот беше накратко суспендиран, а потоа вратен на повисока граница, во суштина ретроактивно зголемување на плафонот на долгот.