Во филмот The Founder, Реј Крок не сака само да создаде успешен бизнис, туку институција што ќе ја претставува Америка. Тој го купува McDonald’s не затоа што имаа најдобри бургери, туку затоа што звучеа многу „Америка“, исто како што звучи и самото име „Соединети Американски Држави“. На ист начин, Доналд Трамп го претставува американскиот сон – наратив што оди подалеку од политиката и геостратешките констелации, одразувајќи ја постојаната верба на Американците во индивидуалниот успех и моќта на личниот бренд.
Автор: Лорик Идризи
Популарниот филм The Founder, базиран на вистински настани, преку франшизата McDonald’s и ликот на Реј Крок, се обидува да го објасни концептот на американскиот сон. По серија неуспеси, игнорирања и понижувања во потрагата по успех, Крок конечно ги среќава браќата Мекдоналд, откривајќи во нивниот ресторан магија, визија и самиот американски сон.
Овој ресторан беше нешто повеќе од вкусна храна – тој ја претставуваше упорноста и американската симболика. Златните лакови, како што ги нарекуваше Крок, беа замислени како „американски цркви“, институции што не беа отворени само во недела, туку секој ден во неделата.
Во овој контекст, американскиот сон се појавува како нешто повеќе од неговиот основен концепт. Во својата суштина, тој е поврзан со еднаквите можности, успехот преку напорна работа и економскиот напредок. Сепак, приказната за Крок и McDonald’s претставува подлабока димензија на овој сон: не само можност, туку постојано чувство на надеж и истрајност за да се постигне успех, често по цена на живот во неизвесност. Ова одразува опсесија со успехот, која во контекст на современите социјални политики и бирократија изгледа како суров и туѓ пристап.
Иако изборот на Трамп предизвика неизвесност на геостратешката сцена, тој ја отсликува начинот на кој Американците се гледаат себеси и светот. Од 40-тите години наваму, САД не беа само чувар на демократијата и мирот, туку и синоним за општествен напредок и американскиот сон. Сепак, со текот на децениите и зголемувањето на моделот на социјална благосостојба во Европа, Америка почна да го губи својот „кул“ имиџ. Слоганот на Трамп, Make America Great Again, не е само политички слоган – тој има за цел да го врати американскиот сон како привлечен и уникатен концепт.
Ако го анализираме денешниот контекст, можеме да кажеме дека за првпат во историјата на САД, една политичка фигура е повеќе од институцијата претседател. Доналд Трамп не е само претседател на САД – тој е бренд сам по себе, персонификација на еден посебен вид американски сон. Дури и американската дипломатија под неговата администрација повеќе изгледа како „Трамп“, отколку како следбеник на конвенционалните надворешнополитички линии што традиционално одржуваа консензус околу моменталните идеолошки пристапи.
Во последниот мандат на Џо Бајден беа забележани значајни достигнувања во здравството, како што се:
- Проширување на здравствената заштита преку Obamacare – Бајден ги прошири субвенциите за здравствено осигурување преку Affordable Care Act (ACA), правејќи го подостапен за милиони Американци.
- Намалување на цените на лековите – Неговата администрација донесе закони што ѝ даваат на Medicare моќ да преговара за цените на лековите, со што се намалија трошоците за некои медикаменти за постарите лица.
- Подобрување на менталното здравје – Бајден инвестираше во програми за третман на менталното здравје и зависноста од дрога, вклучувајќи зголемување на финансирањето за центрите за ментална здравствена заштита.
Сепак, и покрај овие реформи, кои во европски контекст би се сметале за неопходни и прогресивни, Трамп успеа да победи со силна поддршка. Ова покажува дека американскиот народ, во суштина, е „believers“ – не во религиозната, туку во културната смисла: They believe in magic. А таа магија е американскиот сон.
Бајден, со неговиот обид да ја направи Америка послична на европскиот модел на социјална благосостојба, се соочи со одбивање од гласачите, кои сè уште не се подготвени да го заменат суштинскиот американски сон со поконвенционални социјални политики.
Во филмот The Founder, Реј Крок не сака само да создаде успешен бизнис, туку институција што ќе ја претставува Америка. Тој го купува McDonald’s не затоа што имаа најдобри бургери, туку затоа што звучеа многу „Америка“, исто како што звучи и самото име „Соединети Американски Држави“. На ист начин, Доналд Трамп го претставува американскиот сон – наратив што оди подалеку од политиката и геостратешките констелации, одразувајќи ја постојаната верба на Американците во индивидуалниот успех и моќта на личниот бренд.