Хаосот се заканува да ја еродира привлечноста на американските инвестиции — што би можело, на изопачен начин, да му помогне на Трамп да го добие тоа што го сака.
Доналд Трамп не ги сака трговските дефицити. Неговите обиди да ги поправи со тарифи предизвикаа пад на акциите и обврзниците. Во средата, откако се повлече, пазарите повторно пораснаа. Овој хаос се заканува да ја намали привлечноста на американските инвестиции. Што би можело, на изопачен начин, да му помогне на Трамп да го добие тоа што го сака.
За еден претседател кој е претпазлив да не зависи од други земји, минатогодишниот трговски дефицит на САД од 918 милијарди долари е закана. Но за економистите, тоа е исто така артефакт на математиката. Парите што излегуваат за да се купат увозни производи се инверзни, на нето основа, на парите што доаѓаат за купување финансиски средства. На економски јазик, тековната сметка и капиталната сметка мора да бидат во рамнотежа.
Кога едната се движи, се движи и другата. Ако Америка продава повеќе за извоз, странците имаат повеќе долари за да ги вложат во американски средства. Државните обврзници се безбедна опција. Акциите на компании како Nvidia, Apple и Berkshire Hathaway беа профитабилни. Според податоците на Министерството за финансии, странците поседуваат 19 трилиони долари американски акции, што е двојно повеќе од пред пет години.
Ударот со тарифи врз стоки директно ја таргетира трговијата. Но сè што го намалува суфицитот на капиталната сметка, треба исто така да го намали дефицитот на тековната сметка. На пример, помалку инвестиции што доаѓаат може да го ослабат доларот, што ги прави увозните производи поскапи.
Сетете се на годините по финансиската криза. Во 2008 и 2009 година, приливите на инвестиции паднаа за околу три четвртини, бидејќи инвеститорите купуваа државни обврзници, но продаваа акции и корпоративни обврзници. Трговскиот биланс исто така се намали, од 5 проценти од БДП на 2 проценти. До крајот на 2024, порасна на 3 проценти.
Намалувањето на трговскиот јаз не го оправдува страдањето и анксиозноста од таа ера. Палењето на куќа е лош начин да се дојде до глувците на таванот. Но односот што тогаш беше точен, сè уште важи. Пред средата, индексот S&P 500 изгуби приближно 6 трилиони долари вредност за една недела. И државните обврзници исто така паднаа во цена. Тешко е да се тврди дека овие класи на средства не ја изгубиле својата привлечност. Инвеститорите не се справуваат добро со она што стратегиите на управувачот со средства Carlyle деликатно го нарекоа „екстремни нелинеарности“.
Една од фразите што често се користи во однос на американските пазари е „екстравагантна привилегија“ — убав начин да се опише финансискиот ексцепционализам на Америка. Како најголема економија во светот, со длабоки капитални пазари, стабилна инфлација и релативно предвидлива политика, американскиот долар секогаш е во побарувачка, а капиталот за американските жители доаѓа евтино.
Уништувањето на таа привилегија не би било лесно. Трамп, и покрај хаосот, тоа не го направи, иако веројатно ја нагриза. Но ако навистина е сериозен за елиминирање на трговските нерамнотежи на САД, тогаш уништувањето на привлечноста за инвестирање во земјата, и индиректно, притисок врз дефицитот на тековната сметка, би било ефективен — иако многу скап — начин да се постигне тоа. / Извор: ФТ