Антикризните мерки остануваат неопходно олеснување, но недоволни. Background на општествениот колапс поминува низ минусите на пресметката за еден месец што завршува фатално во „брзи кредити“, еден чуствителен проблем што влијае и на концептот на социјалната држава и кој мора да се регулира институционално. Мора да се бараат решенија и за голем број бизниси кои веќе плаќаат пет пати повеќе струја и се во опасност да бидат затворени. Овие бизниси имаат илјадници вработени. Владата мора да балансира помеѓу концептот на социјална држава и загрозените компании што може да предизвика невработеност во овој тежок период на сеопфатна криза.
Пишува: Бардул Заими
Владата го одобри пакетот нови антикризни мерки во време кога цените на основните прехранбени производи двојно се зголемени. Податоците на Агенцијата за статистика покажуваат дека потрошувачката кошница за четиричлено семејство изнесува приближно 46.000 денари, додека веќе гарантираната минимална плата е 18.000 денари, додека просечната плата е приближно 30.000 денари.
Ако се земе просек на државно ниво, пресметувајќи ја просечната минимална плата, излегува дека семејство што има двајца вработени за еден месец е приближно 200 евра минус. Тоа значи дека на секое семејство му се потребни приближно 200 евра за да ги задоволи потребите на потрошувачката кошничка во текот на месецот.
Но, ова не е целата слика што ни се нуди во ова тешко време на ова криза, бидејќи голем број семејства живеат само со една просечна или минимална плата. Овој минус во текот на месецот се покажува многу поголем на државно ниво. Токму овој недостиг на приходи принудува многу граѓани да бараат „фатални“ решенија во брзите кредити кои работат со големи камати. Според информациите, брзите кредити сега се секојдневие за голем број граѓани, фатална шема која нуди привремени решенија, но која ги изнудува граѓаните до срж.
Токму во оваа фатална метастаза на кризата, време е владата да интервенира во регулирањето на овој банкарски бизнис, особено сега во услови на криза, кога овие субјекти огромно профитираат од тешкотиите и руинираниот статус на граѓаните. Се разбира, секој има слободна волја да бара решенија од овие недефинирани банкарски субјекти, но останува во рацете на владата, врз основа на заштита на граѓанинот и концептот на социјална држава, да ги контролира каматните стапки за овие субјекти, затоа што овие субјекти не можат да функционираат надвор од никаква финансиска логика, продирајќи со ненаситност на придобивките над општественото распаѓање на граѓаните. Токму ова општествено распаѓање прави неопходно да се интервенира на овие субјекти кои функционираат легално, но со изнудска логика надвор од нормалниот банкарски систем.
Се разбира, најсиромашните категории граѓани кои бараат помош за да врзат месецот со месецот остануваат жртви на брзи кредити. Владата со антикризните мерки веќе ја опфати оваа категорија на социјални случаи, но оваа помош се чини сосема недоволна за да се пополни големата дупка во потрошувачката кошница двојно зголемена поради кризата и поради шпекулативните цени на трговците регистрирани од пазарниот инспекторат. .
Друга димензија на кризата е предходното поскапување на струјата и начинот на пресметка што ги доведе бизнисите на работ на банкрот. Некои од компаниите се пожалија дека овие месеци плаќаат пет пати повеќе сметки во однос на истите месеци лани со иста потрошувачка на струја. Овие компании имаат стотици и илјадници вработени кои ризикуваат да ги загубат своите работни места. Ова дополнително би го проширило општественото распаѓање во државата. Стопанските комори како решение го побараа снабдувањето со електрична енергија по цени на слободниот пазар како можност за опстанок на овие бизниси.
Антикризните мерки изгледаат добредојдени, но недоволни во сите тие слоеви на општествено распаѓање на периодот на транзиција. Владата мора да балансира помеѓу концептот на социјална држава и претприемништво во опасност што може да предизвика невработеност во овој тежок период на сеопфатна криза. Секоја аномалија е упатена до власта, системот, како гарант за минимална социјална помош. Од таа причина, како што нагласија експертите, потребни се долгорочни и добро осмислени економски политики кои функционираат со сите димензии на кризата до длабочините на неправдите и аномалиите на вечната транзиција.
Еден од сугестиите на експертите беше важноста, имено привремената забрана на несуштинските капитални инвестиции и фокусирањето на акутните димензии на кризата. Парите во време на криза треба да се знае каде може да се потрошат. Ова мора да го знае државата, владата!