Соединетите Американски Држави можат да воведат царини и до 99% за одредени трговски партнери со цел да го балансираат билатералниот трговски дефицит, се вели во извештај објавен од Конгресот на САД, пренесува Инбокс7.
Реципроцитетните царини се пресметани како нивоа на царински давачки што се потребни за да се доведе трговската размена меѓу САД и секој поединечен трговски партнер во рамнотежа. Се претпоставува дека ваквите трајни дефицити се резултат на комбинација од тарифни и нетарифни бариери кои го попречуваат трговскиот баланс.
Според извештајот, царините се движат од 0% до 99%, со просек меѓу 20% и 41%.
Веќе пет децении САД бележат постојан дефицит во тековната сметка – состојба што е во спротивност со предвидувањата на повеќето модели за меѓународна трговија, кои претпоставуваат дека со тек на време трговијата природно ќе се израмни. Извештајот нагласува дека овој дисбаланс е влошен од регулаторни бариери, разлики во даноците на потрошувачка, административни тешкотии, како и манипулации или девалвација на валутите во одредени земји.
Како резултат, американската потрошувачка побарувачка се пренасочила кон глобалната економија, што довело до затворање на повеќе од 90.000 фабрики од 1997 година наваму и губење на над 6,6 милиони работни места во производствениот сектор.
За пресметка на реципроцитетните царини, биле користени податоци од американското Биро за попис за 2024 година. Еластичноста на побарувачката за увоз е поставена на вредност 4, врз основа на неколку економски студии кои поддржуваат повисоки еластичности. За преносот на царините врз потрошувачките цени, бил употребен коефициент од 0,25, во согласност со искуствата од американските царини кон Кина.
Царините се „сечени“ на нула за да се избегнат негативни резултати, додека утврдување на повисока минимална стапка може да биде неопходно за да се намалат трговските заобиколувања. Според податоците, просечната неприлагодена царина за земјите со дефицит изнесува 50%, додека глобалната просечна прилагодена стапка според увозот достигнува 41%.
Извештајот сугерира дека, иако е тешко да се измери влијанието на секоја посебна тарифна или нетарифна политика, реципроцитетните царини може да послужат како директен механизам за компензација на овие бариери и за повторно воспоставување рамнотежа во меѓународната трговија.